pod102: Powieść w odcinkach

Strony

102
Powieść w odcinkach

Powieść w odcinkach

W trakcie pisania:)

Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w X Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Strona główna

Subskrybuj: Posty (Atom)

Pod 102:

Świat ma także fajną stronę. Lubię ją znajdować. Czasem trafi się na końcu mapy, czasem najważniejsze zdarzyć się może u mnie w domu, pod 102. Zapraszam! A kryminał może nie zmrozić krwi w żyłach, tylko uśmiechnąć, nad czym i ja z lubością pracuję:)

e-mail: pod100dwa@gmail.com

Tam zaglądam:

joannawkolorze.pl
pregowaneiskrzydlate.blogspot.com

Popularne posty

(bez tytułu)

Sklep z odzieżą używaną, stoję blisko lady i oglądam portfele. W koszyku same markowe perły. Zza ramienia słyszę: - A ten szary piterek, co...
(bez tytułu)

Łazienkę robię. W poszukiwaniu inspiracji weszłam dziś do francuskiej ikei, słowa w sumie zbędne, ale a nuż, więc klikam: przetłumacz s...
(bez tytułu)

Prosta chwila - starsza, utrudzona pani uśmiechnęła się na widok mojego psa, z którym spacerowałam. Uśmiech najcieplejszy z możliwych, t...
(bez tytułu)

Nazywam ich "ludźmi wytrychami", pojawiają się i rozwalają zastany system, wpuszczają powietrze, powodują gonitwę i eksplozję...
(bez tytułu)

Lupa stała się nieodłączną zabawką w czasie spacerów. Zanim pokonamy 100 metrów - w zasadzie wypada wracać do domu na kolację. Podgląda...
(bez tytułu)

Za kanapę wpadł mały plastikowy piesek. Zosia alarmuje, więc skradam się do kanapy z dłonią rozczapierzoną i głosem pełnym patosu nadaję: ...
(bez tytułu)

„Filipku nie wolno na huśtawkę, mokra. Moookree ławki!!! Karuzela mokra, nie widzisz? Pobiegaj po prostu. No nie pod drabinkami, przecie...
(bez tytułu)

Wbrew pozorom, on na nią nie warczy, siedzi i wymawiając pojedyncze dziwne głoski i mlaśnięcia, coś do niej mówi. Ona najwyraźniej dosko...
(bez tytułu)

Plac zabaw, na którym nie ma dzieci, jest teraz dobry na pięć minut, góra sześć. Potrafi zwyczajowo pędzić do niego ze swoim hymnem na ust...
(bez tytułu)

Zosia ma zwyczaj dziękować mi za coś całując mnie w rękę... Wygląda to tak jak brzmi! Podbiega znienacka, przerywając genialną zabawę, ...

Szukaj na tym blogu

Archiwum

lutego 2017 (1)
stycznia 2017 (1)
grudnia 2016 (6)
listopada 2016 (6)
października 2016 (8)
września 2016 (7)
sierpnia 2016 (6)
lipca 2016 (3)
czerwca 2016 (6)
maja 2016 (5)
kwietnia 2016 (2)
marca 2016 (1)
stycznia 2016 (2)
października 2015 (1)
lipca 2015 (1)
kwietnia 2015 (1)
kwietnia 2014 (1)

Motyw Prosty. Obsługiwane przez usługę Blogger.